-
1 uwiesić się się kogoś
разг. привяза́ться, прицепи́ться, приста́ть к кому́-л. -
2 uwiesić się
сов.пови́снутьuwiesić się się na czymś — пови́снуть на чём-л., зацепи́ться за что́-л.
uwiesić się się na gałęzi — пови́снуть на ве́тке
Syn: -
3 uwiesić\ się
сов. повиснуть;\uwiesić\ się się na czymś повиснуть на чём-л., зацепиться за что-л.;\uwiesić\ się się na gałęzi повиснуть на ветке;
● \uwiesić\ się się kogoś разг. привязаться, прицепиться, пристать к кому-л.+zawisnąć, uczepić się
См. также в других словарях:
uczepić — dk VIa, uczepićpię, uczepićpisz, uczep, uczepićpił, uczepićpiony rzad. uczepiać ndk I, uczepićam, uczepićasz, uczepićają, uczepićaj, uczepićał, uczepićany «umocować coś jednym końcem do czegoś; przyczepić, zawiesić, uwiesić, uwiązać» Uczepić… … Słownik języka polskiego
przyczepić — dk VIa, przyczepićpię, przyczepićpisz, przyczepićczep, przyczepićpił, przyczepićpiony przyczepiać ndk I, przyczepićam, przyczepićasz, przyczepićają, przyczepićaj, przyczepićał, przyczepićany «przypinając, wiążąc, zahaczając umocować coś na czymś … Słownik języka polskiego